Przystanek Woodstock :: Deep Purpel

miko95ful

NIE WIEM CZY JEST TAKI TEMAT ALE GO ZAŁOŻYŁEM JAK JEST TO ZAMKNIJCIE:

Ten album brzmi wyjątkowo świeżo. Po nijakich, przesiąkniętych rutyną i trochę jednak nudnawych ostatnich trzech płytach Purpli: "Abandon" z 1998, "Bananas" z 2003 i "Rapture Of The Deep" z 2005 roku, najnowszy "Now What ?!" brzmi, słucha się go, jak klasyczne i kapitalne hardrockowe brzmienie umieszczone w świeżości drugiej dekady 21 wieku. Od pierwszych taktów, od pierwszych dźwięków otwierającego płytę "A Simple Song" (z wprowadzającym w błąd delikatnie lirycznym wstępem i zakończeniem) pojawia się to co w purpurowej muzyce było najważniejsze. Mocna gitara, silny, dosadny śpiew, zabójcza sekcja rytmiczna i niezwykle hałaśliwe organy Hammonda. Dalej jest jeszcze lepiej. "Out Of Hand" z charakterystycznym, nieco orientalnym riffem porywa odpowiednio podbitym przez klawisze Dona Airey'a śpiewem Iana Gillana (niemal symfoniczny rozmach w refrenie i kapitalna przebojowość). Nie mniejsze wrażenie sprawia szybki "Hell To Pay": wspólne zaśpiewy wszystkich członków zespołu? Miodzio. Znakomite, długie solo Steve'a Morse'a podjęte przez Airey'a i jego Hammonda? Rewelacja! Wspomnieć trzeba o gitarowej przemianie Morse'a. Zarzucano mu nieraz, że kosztem wirtouzerskiego wymiatania Deep Purple zatraciło to charakterystyczne blackmore'owskie brzmienie. Tu, obecny w zespole już od siedemnastu lat gitarzysta, najbardziej zagorzałym i ortodoksyjnym fanom oddaje wszystko to co w klasycznej odsłonie Deep Purple z lat 70. było najlepsze.

Morse raduje uszy długimi, ocierającymi się niekiedy o patos solami. Urzeka purpurową barwą. Kładzie nacisk na jakość, a nie na ilość zagranych w ciągu minuty dźwięków ("Uncommon Man" jest tego najlepszym przykładem). Don Airey? Na żadnej płycie Purpli (a grał na dwóch poprzednich) nie czarował taką mnogością brzmień i harmonii. Otoczył się całą masą instrumentów klawiszowych. I, na szczęście (choć to wiemy nie od dziś) potrafi ich użyć. Nieźle w dodatku przy tym zaskakuje imitując niemal fanfarowe motywy żywcem wyjęte z twórczości innej legendy, Emerson Lake & Palmer ("Above And Beyond" i szczególnie "Uncommon Man"). Ba, ociera się nawet o doorsową estetykę Ray'a Manzarka w uroczo jazzującym "Blood From A Stone". Ian Gillan? Upływ czasu nie robi na nim wrażenia. Głos ma wciąż jak dzwon. Oczywiście nie należy się już na "No What?!" spodziewać wokalnych uniesień w rodzaju "Child In Time" czy "Space Truckin'", ale... posłuchajcie sobie "Apres Vous" albo kończącego całość "Vincent Price". Nadal magia. ~Onet.pl ocena 9/10

Now What?! – dziewiętnasty album studyjny brytyjskiej rockowej grupy Deep Purple. Został wydany 26 kwietnia 2013 roku[4], zaś jego produkcją zajął się Bob Ezrin. Powstała także specjalna strona internetowa, za pośrednictwem której zespół informował o stanie prac nad płytą. To pierwszy studyjny album grupy po ponad siedmiu latach przerwy, czyli od czasu wydanego w 2005 roku Rapture of the Deep.

26 lutego 2013 roku oficjalnie ogłoszono tytuł nadchodzącej płyty[5]. Miesiąc później na CD oraz płytach gramofonowych ukazał się singiel promujący album, który składał się z utworów "Hell to Pay" oraz "All the Time in the World"[6].

Zespół potwierdził także, że 7 czerwca utwór "Vincent Price" zostanie udostępniony do cyfrowej dystrybucji, a także na CD oraz siedmiocalowych płytach gramofonowych. Na singiel składać się będzie także wcześniej niewydany utwór "First Sign of Madness", dwa utwory z niedostępnej już edycji limitowanej Rapture of the Deep oraz teledysk[7].

Dwa utwory na albumie zadedykowano jednemu z założycieli Deep Purple, zmarłemu w lipcu 2012 roku Jonowi Lordowi. Są to "Uncommon Man" oraz "Above and Beyond". W tekście tego drugiej utworu zawarte zostały słowa "Souls having touched are forever entwined", które Ian Gillan wygłosił podczas pogrzebu Lorda.
Lista utworów

Autorami wszystkich utworów są Don Airey, Ian Gillan, Roger Glover, Steve Morse, Ian Paice oraz Bob Ezrin. Autorem utworu 12. jest Jack Clement

Lista utworów:
1. „A Simple Song”
2. „Weirdistan”
3. „Out of Hand”
4. „Hell to Pay”
5. „Bodyline”
6. „Above and Beyond”
7. „Blood from a Stone”
8. „Uncommon Man"
9. „Après Vous”
10. „All the Time in the World”
11. „Vincent Price”
12. „It'll Be Me” (utwór bonusowy)
13. „First Sign of Madness” (utwór bonusowy w niemieckim wydaniu ~Wikipedia
Oceny innych portali:
4/5 - RockMagazyn.pl
9/10 - Rock Arena
8.5/10 - Moja Ocena
[video]http://www.youtube.com/watch?v=VxPhHRDJ4TM[/video]