Przystanek Woodstock :: PoWoodstockowa depresja

Viking

Może i starość, ja też w tym roku mniej myślę o PW, co nie oznacza że mnie nie rajcuje, pewnie jak już będę na miejscu (31.07), to dopiero jak poczuję woodstockowy klimat, to się nieźle nakręcę :))

Wiedźma

Myślę, że może też chodzić o zajęcie. Naprawdę od półtora tygodnia nie mam co robić, a z całą ekipą spotkam się dopiero podczas samej wyprawy na Woodstock. Nie mam czym zająć myśli (a jak mam to to są generalnie złe myśli x]) więc trochę wariuje i z utęsknieniem wyczekuje 28 lipca. Po samym Woodsotcku jest lepiej - a przynajmniej przez chwilę, bo widząc się z kumpelą regularnie wracamy do tych kilku dni i potrafimy tak ciągnąc przez co najmniej miesiąc :3

Mucha

A ja cieszyłam się, że nareszcie Woodstock, miałam ekipę, która dzisiaj cała się rozpadła, zostałam sama z kumpelą i szukamy kogoś, kto nas przygarnie <zniesmaczony>

Trochę mi się odechciało, ale jak sobie pomyślę o tych pięknych 6 dniach, które spędzę na polu... Nie ma mocnych, wraca mi chęć do życia i mogłabym zaraz ruszać w drogę. Zaraz po powrocie ciesze się, że jestem w domu, ale zawsze po kąpieli myślę sobie "ogarnęłam się, wzięłam porządną kąpiel, mogę wracać!" a tu jebs, już koniec, trzeba czekać kolejny rok. Ale za to mam w sobie dużo pozytywnej energii!

MWzWM

depresja pofestiwalowa zaczyna mnie dopadać od paru dni. Póki co, ratuję się przeglądaniem zdjęć z zeszłego roku ale codzienny widok płaszczy, ocieplanych kurtek, reklamacji przy dyskontowej kasie i autobusów miejskich - jeszcze ją wzmaga. Liczę na jakieś popierdolone albo wspomnieniowe wpisy w innych wątkach, zawsze to jakieś podtrzymanie na duchu.

ALEKS

Co do stanów emocjonalnych wywołanych Woodstockiem to są trzy fazy. PRZED i PO oraz pomiędzy.

PRZED:
- zaczyna się już na początku czerwca
- Ciągłe myśli o wyjeździe
- Kompletowanie ekipy (jesteśmy z trzech zakątków kraju)
- Ożywianie kontaktów na facebooku, które znaczną część roku śpią
- Zawracanie dupy woodstockiem całemu otoczeniu i namawianie nowych ludzi na wyjazd
- Obmyślanie bagażu, kompletowanie wszystkiego
- Czytanie tego forum 100 razy, śmiejąc się do łez
- Oglądanie making off, galerii...itp

PO:

Tutaj totalne zderzenie z twardym gruntem codziennej rzeczywistości. Moje Woodstocki trwają około tydzień i zaczynają się tuż po wyjściu z domu i tuż przy drzwiach kończą. Przez 3-4 dni od powrotu jestem skołowany i wydaje mi się, że zaraz znów z jakimiś świrami będę dawał czasu. Tydzień po już lepiej, choć jest to ciągłe zamyślenie i wspomnienia. Ale pod koniec sierpnia raczej puszcza. Ogólnie niełatwy temat, bo powrót jest trudny. Jednak ten szok kiblem, wanną i łóżkiem też jest fajny :)

a pomiędzy tymi okresami to jakieś wspominki ze znajomymi

malkontent

Przed Woodem, to jak przed świetnie zapowiadającą się randką, a po, to jak wracać z tejże randki po śniadaniu <haha>

harris

mniej więcej jak pisze ALEKS :))

i tu jest fakt prawdziwy - najgorzej wrócić z pierwszego wooda wtedy jest fatalnie bo trzeba czekać cały rok na powtórkę <haha>

plus to zderzenie z realiami tam a tu:D a po kolejnych jest już człowiek troche mniej zdezorientowany ;))

Mazu

boksu